Autorka, m.in. książki „Samiec Alfa, czyli jak wytrzymać z facetem”, w swoich publikacjach nie oszczędza mężczyzn i nie boi się odważnych porównań.
– Nie chciałabym być niegrzeczna, ale z mężczyzną jest troszeczkę jak z psem. Pies kocha swojego pana. Jeżeli kocha pana, to aportuje, wszystko przyniesie. Mi kiedyś mój pies przyniósł pół żaby i położył na brzuchu, bo po prostu pół zjadł, ale pół było dla mnie – mówi agencji informacyjnej Newseria Lifestyle Hanna Bakuła, pisarka.
Hanna Bakuła jest baczną obserwatorką męskiego świata. W swojej ostatniej książce „Wnuczkożonka, czyli jak utrzymać laskę” przyjrzała się polskim kochankom. W galerii osobowości prym wiedzie dziadzia-dzidzia, ale jest też pan ideałek, gruboszyjec, modelarz, sprytny czub i flejtuch. Pisarka podkreśla, że jej publikacje to „odwet na mężczyznach za to, co jej zrobili”.
– Wiem, że straszne jest to, co reprezentuję, to się nazywa mizoandryzm. Ciągle zakładamy, że mężczyzna słyszy i widzi to samo, co my, ale tak nie jest. Kobieta i mężczyzna to dwa różne gatunki. Mężczyźnie trzeba dawać bardzo jasne polecenia. Dlatego jeżeli powie się mu, że: kubeł na śmieci jest pełny, to nic nie zrobi. On pójdzie włączy telewizor i będzie oglądał mecz. Jeżeli natomiast powiemy: czy mógłbyś, kochany, wynieść śmieci do zsypu, zamknąć klapę i przynieść kubeł z powrotem, mężczyzna zrobi to, ponieważ jasno i konkretnie powiedziałyśmy o co nam chodzi – wyjaśnia Hanna Bakuła.
Zdaniem Hanny Bakuły, dwoje ludzi powinna łączyć nie tylko fascynacja fizyczna, lecz przede wszystkim przyjaźń i miłość. To jest najlepsza recepta na udany związek .
– Jak się zakochujemy, to lubienie jest na drugim planie. Seks jest na pierwszym, jakieś bzdury, kłamstwa, infantylne zachowanie. Na początku jest zabawa na całego, tylko że to mija. A wtedy powinna zostać przyjaźń. Jak kogoś kochamy czy jak ktoś nas kocha – najlepiej z wzajemnością w dwie strony – to wszystko nam się podoba. Jest taka ilość dobrych chęci, jaka jest możliwa. Tylko miłość uzasadnia bycie razem dwójki ludzi – mówi Hanna Bakuła.
– Nie chciałabym być niegrzeczna, ale z mężczyzną jest troszeczkę jak z psem. Pies kocha swojego pana. Jeżeli kocha pana, to aportuje, wszystko przyniesie. Mi kiedyś mój pies przyniósł pół żaby i położył na brzuchu, bo po prostu pół zjadł, ale pół było dla mnie – mówi agencji informacyjnej Newseria Lifestyle Hanna Bakuła, pisarka.
Hanna Bakuła jest baczną obserwatorką męskiego świata. W swojej ostatniej książce „Wnuczkożonka, czyli jak utrzymać laskę” przyjrzała się polskim kochankom. W galerii osobowości prym wiedzie dziadzia-dzidzia, ale jest też pan ideałek, gruboszyjec, modelarz, sprytny czub i flejtuch. Pisarka podkreśla, że jej publikacje to „odwet na mężczyznach za to, co jej zrobili”.
– Wiem, że straszne jest to, co reprezentuję, to się nazywa mizoandryzm. Ciągle zakładamy, że mężczyzna słyszy i widzi to samo, co my, ale tak nie jest. Kobieta i mężczyzna to dwa różne gatunki. Mężczyźnie trzeba dawać bardzo jasne polecenia. Dlatego jeżeli powie się mu, że: kubeł na śmieci jest pełny, to nic nie zrobi. On pójdzie włączy telewizor i będzie oglądał mecz. Jeżeli natomiast powiemy: czy mógłbyś, kochany, wynieść śmieci do zsypu, zamknąć klapę i przynieść kubeł z powrotem, mężczyzna zrobi to, ponieważ jasno i konkretnie powiedziałyśmy o co nam chodzi – wyjaśnia Hanna Bakuła.
Zdaniem Hanny Bakuły, dwoje ludzi powinna łączyć nie tylko fascynacja fizyczna, lecz przede wszystkim przyjaźń i miłość. To jest najlepsza recepta na udany związek .
– Jak się zakochujemy, to lubienie jest na drugim planie. Seks jest na pierwszym, jakieś bzdury, kłamstwa, infantylne zachowanie. Na początku jest zabawa na całego, tylko że to mija. A wtedy powinna zostać przyjaźń. Jak kogoś kochamy czy jak ktoś nas kocha – najlepiej z wzajemnością w dwie strony – to wszystko nam się podoba. Jest taka ilość dobrych chęci, jaka jest możliwa. Tylko miłość uzasadnia bycie razem dwójki ludzi – mówi Hanna Bakuła.
Pisarka miała czterech mężów.
źródło newseria.pl
źródło newseria.pl