Urodziła się w 1784 roku jako córka szewca w hrabstwie Somerset w Anglii. Urosła zaledwie do wysokości 94 centymetrów. To efekt fokomelii, choroby, na którą nie było lekarstwa.
Była pierwszą artystką w historii, która nauczyła się malować ustami. W 2022 roku w londyńskich galeriach Philip Mold & Company odbyła się pierwsza od 100 lat wystawa jest twórczości zatytułowana „Without Hands: The Art of Sarah Biffin”. W grudniu 2019 r. jej miniatura autoportretowa została sprzedana na aukcji za 137 500 funtów, co znacznie przekracza szacunki i jest niemal bezprecedensowe w przypadku jakiejkolwiek miniatury z tego okresu.
Sarah Biffin była samoukiem o dużym talencie. Potrafiła nie tylko malować, ale także pisać i szyć. Te umiejętności wykorzystywała też jako sposób na życie.
Od 13. roku życia miała opiekuna. Rodzice zgodzili się, żeby podróżowała z nim zarobkowo po kraju. Nazywano ją jako „Cud bez kończyn”. Cyrki i wędrowne jarmarki w XIX wieku były miejscami rozrywki dla wszystkich klas. Osoby określane jako „ciekawostki” były popularnymi atrakcjami na takich wydarzeniach, a Sarah wkrótce była reklamowana jako „Ósmy Cud” – plakat promujący jej udział w Bartholomew Fair w Londynie przedstawiał ją jako bezkończynową syrenę. Ci, którzy chcieli zobaczyć jak pisze, maluje czy szyje bez rąk – musieli płacić za jej występy. I przecierali oczy ze zdumienia.
Sarah malowała m.in. pejzaże i miniatury portretowe na kości słoniowej. Chętnych na kupno jej dzieł nie brakowało. Z czasem zorganizowano także wystawę jej prac. Stała się znana.
Kiedy miała 24 lata, dostrzegł ją pewien angielski hrabia. Był pod tak dużym wrażeniem jej umiejętności, że zamówił u niej portret. Kiedy zobaczył jej pracę, nie miał już wątpliwości – miał do czynienia z genialną artystką. Sfinansował jej lekcje malarstwa u królewskiego malarza miniatur. Wykorzystał także swoje kontakty, aby pomóc jej znaleźć pracę. Jej kariera potoczyła się od tej pory w zawrotnym tempie.
Jej rodzice nigdy nie przypuszczali, że ich niepełnosprawne dziecko, skazane praktycznie na wegetację, będzie kiedyś malować portrety i miniatury dla rodziny królewskiej. A tak się stało. To jej pozowała królowa Wiktoria i książę Albert.
W 1821 roku Biffin miała już własne studio, udzielała lekcji rysowania i została odznaczona medalem Society of Arts.
W 1824 roku na jej drodze stanął bankier William Stephen Wright. Wyszła za niego. Była zakochana po uszy. Sielanka nie trwała jednak długo. Wright zwietrzył interes. Jego żona już wtedy zarabiała bardzo przyzwoite pieniądze. Przejął kontrolę nad jej zarobkami. Wypłacał jej jedynie skromną pensję. Zbuntowała się. Wkrótce się rozstali, ale Sarah popadła w duże kłopoty finansowe. Jej sytuacja stała się dramatyczna, zwłaszcza po tym, jak zmarł „jej” hrabia i mecenas zarazem, który przez cały czas wspierał ją finansowo.
W 1839 roku Biffin musiała wrócić do dawnej pracy. Znów jeździła po jarmarkach, malując pejzaże i portrety. Podupadała na zdrowiu. W 1841 roku osiadła w Liverpoolu. Coraz gorzej jej się powodziło. Pomogli jej przyjaciele. Założyli fundusz, który miał jej pomóc finansowo. Ponadto królowa Wiktoria przyznała artystce emeryturę w wysokości 12 funtów rocznie.
Sarah Biffin zmarła w 1850 roku w Liverpoolu w wieku 66 lat.
Kilka miesięcy przed śmiercią, odbył się pokaz jej portretów na wystawie w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych. Została pochowana na cmentarzu James, ale jej nagrobek już nie istnieje. Przetrwał jednak napis z jej nagrobku:
„Niewielu przeszło przez dolinę życia jako dziecko nieszczęśliwego losu, jak zmarła: a jednak posiadaczka niezwykłych zdolności umysłowych. Obdarzona niezwykłymi talentami artystycznymi, tysiące osób zostało usatysfakcjonowanych zdolnymi dziełami jej ołówka! Podczas gdy wszechstronna konwersacja i przyjemny sposób bycia wzbudziły podziw wszystkich.”
Postać tej niezwykłej kobiety była inspiracją dla wielu pisarzy, w tym dla Mary Shelley, autorki „Frankensteina” czy Charlesa Dickensa. Ten ostatni wspomniał o niej w swoich kilku nowelach.
Źródło:
https://nlc.hu/szabadido/20250104/sarah-biffin-elete/
https://swheritage.org.uk/digital-exhibitions/sarah-biffin/
